Jongeren in een (meervoudige) achterstandssituatie, en dan met name in de leeftijd tussen 12 en 25 jaar, zijn vaak moeilijk te bereiken. Ze hebben nauwelijks contact met hulpverlening of jeugdzorg en zijn daardoor slecht zichtbaar. Door het individuele contact wordt een bijdrage geleverd, om de positie van deze jongeren structureel te verbeteren en ze in beeld te brengen bij overheid en andere organisaties. De professionals signaleren problemen bij jongeren die dreigen af te glijden en helpen ze met hun hulpvraag of werken outreachend. Er wordt integrale ondersteuning geboden op alle leefgebieden: werk, inkomen, scholing, gezondheid, huisvesting, politie/justitie, tijdsbesteding en relaties. De ervaring van professionals van de organisatie is, dat problemen niet op zichzelf staan maar vaak meerdere oorzaken hebben. Door de individuele coaching wordt de positie van deze jongeren structureel verbeterd.
(Vroeg)signaleren is dan ook een basisbegrip binnen de organisatie. Door het open karakter en het veilige klimaat aan de hand van het huiskamermodel en het aangaan van een professionele (vertrouwens)relatie, worden er door de professionals vaak als eerste verontrustende signalen opgepikt. Door deze werkwijze is het mogelijk om de zogenoemde zorgmijders vroegtijdig in beeld te brengen. In de gemeentelijke structuur wordt dan ook veel van de doelgroep ingebracht en besproken. Integraal wordt er een passend traject gezocht en uitgezet.
Binnen Pand 11 wordt zowel geïnvesteerd in het groepsproces als in het individu. Onder de bezoekersgroep zijn grote verschillen in leeftijd en etniciteit.
Door verbindingen te initiëren en door culturele uitwisselingen te vergroten bij de verschillende etnische groeperingen wordt voorkomen dat er etnische homogene groepen ontstaan. Om het sociale evenwicht binnen de doelgroep te waarborgen, wordt door de professionals nadruk gelegd op de specifieke overeenkomsten in plaats van de verschillen. Op deze wijze wordt door de organisatie een basis gecreëerd voor onderlinge acceptatie en respect. Verdraagzaamheid is een belangrijke schakel in het omgaan met de verschillende culturen.
Voor een goede identiteitsontwikkeling is het nodig dat alle mogelijke groepen jongeren elkaar tegenkomen. Het ‘leven in verscheidenheid’ maakt nieuwe omgangsvormen noodzakelijk, evenals het vermogen tot acceptatie en verdraagzaamheid.